บุญกองข้าว

   ในวันที่23 มกราคม พ.ศ.2560 ได้จัดงานบุญกองข้าวขึ้นมาเพื่ออนุรักษ์วัฒนธรรมของชาวภูไทบ้านเราคนในหมู่บ้านได้ช่วยกันลงมาที่วัดเพื่อจัดสถานที่   และทำอาหาร กวาดเก็บจัดของช่วยกัน ล้างถ้วยล้างจาน ล้างกะโถน และนำข้าวเปลืกมาถวายพระ เพื่อทำบุญกันเป็นจำนวนมาก ชาวภูไทจะทำบุญกองข้าวเป็นประจำทุกปี เพื่อให้เเก่ขวัญข้าว

กองข้าวที่มาร่วมกันเเล้ว

ไซดักปลาของคนภูไท

  ไซ เป็นเครี่องมืออย่างหนึ่งในการดักจับปลาอีกอย่างหนึ่งของคนภูไท ชาวบ้านนำไซไปวางดักไว้ตามห้วย  หนอง  หรือคลอง  ที่มีการไหลของน้ำตลอดเวลา โดยวางในแนวเหนือน้ำเพราะปลาจะว่ายทวนน้ำ  หาไม้มาปักให้ไซติดอยู่กับที่ เพราะแรงของน้ำที่ไหลอยู่ตลอดเวลานั้นอาจจะสามารถทำให้ไซลอยน้ำไปได้เมื่อดักเสร็จแล้วก็ต้องคอยไปดูว่ามีปลาเข้ามาติดในไซหรือไม่ ถ้ามีปลาอยู่ในไซก็เอาปลาออกแล้วสามารถดักต่อไปอีกได้    สามารถที่จะหากินได้โดยง่าย  เพียงแต่ใช้ไซ  ซึ่งเป็นเครื่องมือที่ใช้ดักจับสัตว์น้ำ แบบง่าย  ๆ  ก็จะได้ปู ปลาต่าง ๆ  มาเป็นอาหารอย่างไม่ยากเลย

ชาวภูไทกำลังสานไซ

ไซที่สานเสร็จเเล้ว

ชาวภูไทกำลังดักปลาโดยไซ

การทอเสื่อของชาวภูไท

  การทอเสื่อเป็นกิจกรรมหรือประเพณีพื้นบ้านของชาวภูไทที่มีมาแต่เนิ้นนาน เป็นกิจกรรมที่ควรอนุรักษ์อย่างมาก ชาวภูไทหรือบางครอบครัวก็ช่วยกันทำ จะช่วยประหยัดค่าใช้จ่ายและยังเป็นอาชีพเสริม  เเละนำไปขายได้

ชาวภูไทกำลังทอเสื่อ

อาชีพปลูกปาร์มนำ้มันของคนภูไท

  ปาล์มน้ำมันถึงจะไม่ป็นที่นิยมมากนักในบ้านของคนภูไท แต่ก็มีชาวภูไทปลูกบ้าง โดยชาวบ้านที่ปลูกจะตัดเอาผลปาล์มน้ำมันที่มีสีออกส้มเพราะว่าเป็นปาล์มน้ำมันที่สุกแล้ว ถ้าออกสีดำแสดงว่าผลปาล์มน้ำมันยังไม่สุกชาวบ้านจึงไม่นิยมตัดไปขาย พอตัดเสร็จชาวบ้านก็จะนำไปขายที่ร้านรับซื้อใกล้บ้านหรือไม่ก็ให้พ่อค้ามารับที่สวน ซึ่งราคาปาล์มน้ำมันก็จะอยู่ประมาณ 6 บาท 

สวนปาร์มนำ้มัน

ต้นปาร์มนำ้มัน

ผลปาร์มนำ้มันที่ยังไม่สุก

อาชีพตัดอ้อยของคนภูไท

  อ้อยถือเป็นพืชเศรษฐกิจที่สำคัญอีกอย่างหนึ่ง จึงทำให้ชาวภูไทนิยมปลูกกันอย่างแพร่หลายรองลงมาจากยางพารา โดยอาชีพตัดอ้อยก็เป็นอีกทางเลือกหนึ่งของชาวภูไท โดยจะคิดแรงเป็นหมัด หมัดล่ะประมาณ 10-20 บาทพอตัดเสร็จเจ้าของสวนอ้อยก็จะจ้างารถบรรทุกมาเอาอ้อยที่ตัดเสร็จไปขายที่โรงน้ำตาลอีกที พอตัดเสร็จหมดแล้วชาวบ้านก็จะเผาเพื่อให้อ้อยเกิดใหม่อีก

สวนอ้อย

อ้อยที่ตัดเสร็จเเร้ว

อ้อยที่ตัดหมดเเล้ว

การปลูกหญ้าไว้เลี้ยงสัตว์

     

   เนื่องจากการเลี้ยงสัตว์เป็นอาชีพเสริมอีกอย่างหนึ่งของชาวภูไท และเป็นอาชีพที่สร้างรายได้เพื่อเลี้ยงชีพรอง จากการกรีดยาง ปลูกมันสำปะหลัง  ดังนั้นจึงมีการปลูกหญ้าในที่ดินว่างเปล่าเพื่อเป็นอาหารแก่สัตว์ ซึ่งหญ้าที่ปลูกนั้นก็จะมีคุณสมบัติป้องกันหน้าดินพังทลาย นอกจากนั้นชาวภูไทก็สามารถนำหญ้ามาแปรรูปเป็นผลิตภัณฑ์เครื่องจักรสานอีกด้วย

หญ้าที่ปลูกไว้

หญ้าที่โตเเล้ว

การสานกะติบข้าวของคนภูไท
   ชาวภูไทบางคนก็มีอาชีพเสริม เช่น การสานกระติบข้าว เพื่อนำไปขาย หรือใช้เองสำหรับการสานกระติบข้าวนั้น ส่วนมากจะเป็นชาวบ้านผู้ที่มีอายุค่อนข้างมากแล้วที่จะใช้เวลาว่างๆสาน โดยใช้ไม้ไผ่มาสานทำกระติบข้าว 

การสานติบข้าว

การสานติบข้าว

การทอผ้าไหมผ้าซิ่น
    การทอผ้าไหมผ้าซิ่น  เป็นอาชีพหนึ่งของคนภูไทใช้เป็นอาชีพเสริม  ซึ่งจะใช้เวลาว่างทอผ้าไหม  เเละยังเป็นอาชีพรายได้เสริม  ซึ่งถ้าเรายังทอผ้าซิ่นเเล้วยังนำมาเป็นเสื้อผ้าที่ใส่เเละนำไปตัดเป็นอีกหายๆอย่างีกด้วย

การทอผ้าซิ่น

 

การทอผ้าไหม

การปลูกผักไว้กินเองของคนภูไท

    ชาวภูไทจะปลูกผักสวนครัวไว้กินเอง ผักสวนครัวที่นิยมปลูก ก็จะมี มะเขือ กะเพรา ใบแมงลัก มะอึก พริก ซึ่งชาวบ้าน จะปลูกไว้ใกล้บ้าน เพื่อคความสะดวกในการนำมาบริโภค ซึ่งประหยัดค่าใช้จ่าย และปลอดภัยจากสารเคมี

มะเขือ

ใบกะเพรา

พริก

การเลี้ยงปลาของคนภูไท 

        เนื่องจากสภาพแวดล้อมที่เหมาะสม ชาวภูไทจึงมีการเลี้ยงปลาโดยจะขุดสระขึ้นซึ่งเป็นสระน้ำประจำจำไร่นา ซึ่งมีขนาด 1,260 ลบ.ซม ปลาที่เลี้ยงก็จะมีปลานิล ปลาช่อน ปลาซิว กุ้ง โดยชาวบ้านจะเลี้ยงโดยให้ปลาหากินเองตามธรรมชาติและให้อาหารเม็ด ทำให้ชาวบ้านสามารถประหยัดค่าใช้จ่ายได้มากขึ้นและสามารถนำปลามาขายเป็นรายได้เสริม

      ปลาที่เลี้ยงไว้ในสระ

                                                                                                     ให้อาหราปลา

                 สระปลา        










                                                                                                                              

การเลี้ยงสัตว์ของคนภูไท

   ชาวภูไทส่วนใหญ่นอกจากจะมีอาชีพทำนา กรีดยาง ปลูกมันสำปะหลัง ปลูกอ้อย ก็ยังมีการเลี้ยงสัตว์ ซึ่งชาวบ้านก็นิยมเลี้ยงวัว ควาย ไก่ เป็ด เป็นต้น สำหรับการเลี้ยงสัตว์ต่างๆนั้น ชาวบ้านจะนิยมเลี้ยงไว้สำหรับอุปโภค  เเละมูนวัวมูนควายังนำไปใส่สวนยางพาราเเละเป็นปุ๋ยใส่พืชต่างๆก็ได้  มีประโยชน์มากมายใช้เป็นปุ๋ยใส่นาก็จะทำให้ข้าวเป็นสีเขียวงามเเละทำให้ข้าวเจริญเติบโตเร็วขึ้น ส่วนไก่ก็จะเลี้ยงไว้ให้มันออกไข่เเล้วก็นำไปขายก้จะได้รายเสริม

คอกวัว

การเลี้ยงไก่ไข่

คนภูไทกำลังเลี้ยงวัว

ให้อาหารหมู

อาชีพขุดมันสำปะหลังของคนภูไท

    ชาวภูไทส่วนมากมีการดำรงค์ชีวิตอยู่ร่วมกับธรรมชาติ และมีอาชีพด้วยการทำการเกษตร ดังเช่นอาชีพทำนาและกรีดยางดังที่กล่าวมาข้างต้น แต่นอกฤดูกาลทำนาชาวบ้านก็หันมาทำอาชีพอย่างอื่น เช่น การขุดมันสำปะหลัง โดยมันสำปะหลังที่เหมาะแก่การขุดจะมีอายุประมาณ 1 ปี  วิธีการขุดนั้นชาวบ้านจะตัดลำต้นเก็บไว้ปลูกในปีหน้า จากนั้นจะใช้ที่งัดมันสำปะหลังถอนขึ้นมาและจะตัดเอาเฉพาะส่วนหัวมันสำปะหลังซึ่งมีปริมาณแป้งสูง สามารถนำไปขายได้โดยใช้รถไถหรือรถสิบล้อบรรทุกไปขายที่โรงงานหรือร้านที่รับซื้อใกล้บ้าน

ชาวภูไทกำลังขุดมันสำปะหลัง

มันสำปะหลัง

อาชีพกรีดยางพาราของคนภูไท

    อาชีพกรีดยางพาราเป็นอาชีพอีกอย่างหนึ่งที่ของชาวภูไทและหมู่บ้านใกล้เคียง เพราะเป็นอาชีพที่สามารถสร้างรายได้จำนวนมากให้กับชาวภูไท ขณะนี้มีการปลูกยางพาราเพิ่มมากขึ้นทำให้ทุกพื้นที่ปกคลุมด้วยต้นยางพาราที่กำลังเจริญเติบโต โดยช่วงเวลาในการกรีดยางพารา  นั้นจะกรีดตอนเช้ามืด แต่การกรีดยางในช่วงเวลา 01:00 - 04:00 น. จะทำให้ได้ปริมาณน้ำยางมากกว่ากรีดตอนเช้าประมาณร้อยละ 4-5 แต่มีข้อเสียคือ ง่ายต่อการกรีดเนื้อเยื่อเจริญและทำให้เกิดโรคหน้ายางอีกด้วย

ชาวบ้านกำลังกรีดยางพารา

หยอดน้ำกรดยาง

น้ำยางที่กรีดเสร็จเเร้ว

ยางที่เก็บเสร็จเเร้ว

การประมงของคนภูไท

    หมู่บ้านของคนภูไทส่วนมากจะติดกับสระหรือห้วยคนภูไทก็สะดวกที่จะทำมาหากิน  เช่น บ้านหนองหนาวตั้งอยู่ใกล้อ่างเก็บน้ำห้วยชะโนดเเละมีเเหล่งน้ำมากมาย นอกจากใช้ในการเกตษรเเล้ว ยังมีปลาชุกชุมอยู่มากมาย ซึ่งเป็นปลาที่มาจากเเหล่งน้ำอื่น เเละคนในหมู่บ้านก็ยังสามารถเลียชีพด้วยการประมง โดยจะล่องเรือไตามผิวน้ำ เเล้วจะทอดเเห่เพื่อจะจับปลามาประกอบอาหาร หรือขายเป็นรายได้เสริม 

ชาวบ้านกำลังล่องเรือหาปลา

อ่างเก็บน้ำห้วยชะโนด

ชาวบ้านกำลังหาปลา

การฟ้อนของคนภูไท

   การฟ้อนภูไทนี้ เป็นการละเล่นพื้นเมืองอย่างหนึ่งของชาวผู้ไท  เดิมที่นั้นการร่ายรำแบบนี้เป็นการร่ายรำเพื่อถวายพระธาตุเชิงชุมแต่อย่างเดียว  ต่อมาได้ใช้ในงานแสดงในงานสนุกสนาน รื่นเริงต่างๆด้วย  นอกจากนี้ยังปรากฏว่าชาวผู้ไทยังคงรักษาขนบธรรมเนียมประเพณีเดิมของตนไว้ได้มากกว่าชนกลุ่มอื่นๆ  คนผู้ไทนั้นเป็นชาติพันธุ์ที่มีหน้าตาสวยงาม  ผิวพรรณดี  กิริยามารยาทแช่มช้อย  มีอัธยาศัยไมตรีดีด้วย

ขบวนฟ้อนของคนภูไท

การฟ้อนภูไท

การฟ้อนภูไท

การฟ้อนภูไท

ขบวนฟ้อนของคนภูไท